Pierwszy raz ich zobaczyłem, kiedy już po mojej wadze poszedłem na śniadanie. Usiadłem przy oknie. Andrey i Michael wtedy pozowali do zdjęć i, żeby mieć więcej światła, podeszli właśnie do tego okna. Popatrzyłem na nich i pomyślałem sobie, że to niesprawiedliwie, że to aż takie „byki” z nich.

Przyszło mi do głowy, że Michael wygra, bo – jakoś tak… wyglądał mocniej od swojego rywala.

Pierwsza runda i start bez wiązania paskami… zrozumiałem, że Pushkar miał szansę wygrać kiedy rywal się rozrywał, zupełnie inaczej, niż w ich pojedynku kilka lat temu.

Po zawiązaniu Andrey wygrał i byłem już pewny, że on będzie zdolny zrobić to za każdym razem i ostatecznie wygrać.

W drugiej rundzie Michael zatrzymał Andrey, ale też udało mu się wygrać, choć potem Michael powiedział mi, że jego ręka nie doszła do poduszki.

Miałem wrażenie, że Todd specjalnie przedłuża przerwy a Pushkar w tym czasie traci siły.

Runda trzecia i Michael zdołał rozerwać się w centrum. Mogło to już wskazywać na kłopoty rywala.

On wyglądał na silniejszego, ale już mogło mu brakować wytrzymałości. Robił co tylko mógł ale nie udawało się dobić ręki Todda. Zmęczony Andrey zaczął dostawać faule za oderwanie łokcia.

Wynik brzmiał 2:1 po trzech rundach a czwarta runda była podobna i wynik brzmiał – remis dwa do dwóch. Było jasne, że Todd chce wygrać 4 do 2, jeśli Andrey nie spróbuje innego stylu walki.

Tylko ci zawodnicy zdołali pokonać Todda, którzy zaczynali od walki górą a kończyli naciskiem w triceps. Tak walczyli Larratt, Trubin, Brzenk, a i Gasparini.

Znam Pushkara od wielu lat i wiem, do jakiej walki jest on zdolny. Moim zdaniem na sposób walki Andrey miały wpływ jego poprzednie pojedynki z Michaelem.

Ale teraz wszystko poszło inaczej!

Krótko mówiąc Andrey podjął właściwą decyzję i to jeszcze wtedy, kiedy była szansa na wygraną walkę. Jeśli zrobiłby to wcześniej – mógł wygrać 6 do zera.

Wielkie pozdrowienia dla Andrey z okazji tego wygranego pojedynku. Szacunek też dla Michaela!

Engin Terzi