Alexandra Ozerova

Dla mnie, oczywiście, ważnym wydarzeniem był sport. Kocham go od dziecka; kształtował mój charakter i dyscyplinę, zdolność do osiągnięcia celów. Od najmłodszych lat biegałam, skakałam podobało mi się wszystko, co było związane z wysiłkiem fizycznym. Kiedy spojrzałam na świat armwrestlingu, zakochałam się od pierwszego wejrzenia, na całe życie. Codzienne treningi nie dawały pożądanego rezultatu,dlatego kilka razy to rzucałam, ale wracałam- nogi same prowadziły do siłowni, a ręce same robiły dobrze znane mi ćwiczenia. A kiedy kończyła się siła, zastępowała ją wytrzymałość. Później przyszły dobre wyniki, pierwsze medale i osiągnięcia, treningi były coraz bardziej ciężkie i intensywne. Gdy stoi się na podium w innym kraju europejskim i trzyma się flagę swojego kraju, słyszy się hymn, to widać, jak wszyscy są z ciebie dumni, widzi się łzy radości. Nie da rady tego opisać! Tego uczucia nie można kupić za żadne pieniądze – składa się na nie praca, dyscyplina i charakter.

Sport uczynił moje życie kolorowym i szczęśliwym. Nie wyobrażam sobie bycia innym człowiekiem - poetką czy artystką.

Mając 22 lata objeździłam pół świata, poznałam różnych ludzi, historię ich krajów i znalazłam przyjaciół. Poszerzyłam swoje horyzonty, doświadczenie w sporcie! Nigdy nie myślałem i nie marzyłam o zawodach, podróżach; będąc dzieckiem i mieszkając w małej wiosce. Przede mną otworzył się ogromny świat, który nie jest uzależniony od pieniędzy i statusu społecznego. On zależy od charakteru, samodzielności, miłości i szacunku. Zdałam sobie sprawę, że człowiek powinien godnie żyć, zostawić pamięć po sobie i czynić dobro dla innych.

Kolejnym wydarzeniem były narodziny mojego siostrzeńca, Małego Księcia Maxima. Kiedy go zobaczyłam, to poczułam w sobie światło i ciepło. Jestem pewna, że Max będzie chciał zostać mistrzem, jak jego ciotka.

Anastasia Goncharenko

Najbardziej znaczącym wydarzeniem w moim życiu było spotkanie mojego taty i mamy. Nie wiem, co się stało tego dnia, ale zaiskrzyło między nimi, a jestem z tego bardzo zadowolona! (śmiech)

A tak na poważnie, to chwila, w której trafiłam na siłownię. Tam ważył się mój los. Podobała mi się walka, starty, wygrywanie. Konsekwencją moich celów stały się pierwsze medale. Zwycięstwa, nawet gdy nie są duże, są moje. Pierwsze w moim życiu i mam nadzieję, że nie ostatnie.

Anastazja Kisilyova