Ważnym elementem, zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych armwrestlerów są prawidłowe pozycje przed rozpoczęciem walki oraz błędy, które najczęściej popełnia w trakcie jej trwania. Zwróćcie uwagę na to, że te błędy popełniają wszyscy. W konsekwencji, tak samo zawodowcy, jak i amatorzy mogą nabawić się niechcianej dla każdego sportowca kontuzji.

Pamiętajcie, że niebezpieczne pozycje, które wynikają podczas walk mogą być końcem kariery sportowej.

Błędów oraz sytuacji w wyniku walki jest tak wiele, że dziś skupimy się tylko na tych najważniejszych.

WIĄZANIE PASA

Przed rozpoczęciem wiązania pasa dłonie zawodników powinny być otwarte, łokcie znajdują się na zewnętrznej krawędzi poduszki.

Kciuki zawodników powinny być otwarte.

Sędzia główny stołu prawą ręka utrzymuje sprzączkę paska sędziowskiego, lewą ręką owija dłoń zawodnika po swojej prawej stronie.

Sędzia następnie owija nadgarstek zawodnika po swojej lewej stronie.

Tą samą procedurę wykonuje z zawodnikiem po swojej prawej stronie. Pasek w obu przypadkach owijany jest max. 2 cm poniżej nadgarstka zawodników.

Sędzia kończy wiązanie przeciągając końcówkę paska z dołu do góry.

A następnie z góry do dołu.

Naciągając pasek na siebie sędzia zaczyna ściągać dłonie zawodników.

Ruchem na dół dociąga dłonie zawodników.

Sędzia daje możliwość zawodnikom ustawić się w dogodniej dla nich pozycji startowej.

SYTUACJE W KTÓRYCH NAJCZĘŚCIEJ DOCHODZI DO KONTUZJI

Częstym popełnianym błędem powodującym kontuzję jest odwracanie głowy oraz ciała zawodnika od ręki walczącej. Taka pozycja grozi kontuzją, a nawet złamaniem ręki zawodnika. Nie na darmo sędzia prosi zawsze zawodników o tzw. patrzenie na rękę walczącą.

Podczas walki może wystąpić sytuacja, w której zawodnik opuszcza się poniżej stołu (bark ręki walczącej znajduje się poniżej poziomu stołu). Taki styl walki na wyprostowanej ręce jest niedopuszczalny i karany faulem.

Na tym zdjęciu wyraźnie pokazana jest wyprostowana ręka zawodnika, która może skończyć się ciężka kontuzją barku.

Podczas walki niektórzy zawodnicy zapierają się nogą o stół.

Przy takim stylu walki zawodnikowi może obsunąć się stopa.

Zawodnik tarci równowagę i przewagę w pojedynku, co może spowodować kontuzję łokcia i barku ręki walczącej.

Podczas walki w hak w pasach zawodnik, zarówno doświadczony, jak i amator może mieć słabe mięśnie klatki piersiowej.

Taka cecha powoduje ześlizgnięcie łokcia z poduszki i uderzenie o blat stołu. W konsekwencji zawodnik może się nabawić kontuzji łokcia.

Tutaj radzimy, zarówno trenować, jak i startować na zawodach tylko i wyłącznie na profesjonalnych stołach, które przewidują tego typu sytuację.

Jeden z zawodników ma bardzo silne mięśnie pleców.

Taka sytuacja może spowodować ześlizgnięcie łokcia z własnej poduszki oraz łokcia z poduszki przeciwnika i uderzenie o blat stołu. W konsekwencji obaj zawodnicy mogą nabawić się kontuzji łokcia.

PRZYKŁADY Z WALK

Bark walczącej ręki Artura Głowińskiego podczas walk często znajduje się poza poziomem stołu, za co sędziowie dają mu faul.

Bark ręki walczącej zawodnika po lewej znajduje się poniżej poziomu stołu. Jego nadgarstek jest narażony na kontuzje.

Podczas komendy ready go! Zawodnik po lewej mocnym ruchem na siebie naciągnął rękę przeciwnika, co spowodowało ześlizgnięcie jego łokcia z poduszki i otrzymanie faulu.

Podczas kontrataku, zawodnik po prawej ruchem do przodu zrzuca łokieć przeciwnika z poduszki, narażając tym samym swojego rywala na kontuzję łokcia.

Zawodniczka po prawej ma wyprostowaną rękę (niebezpieczna pozycja). Ta pozycja jest tym groźniejsza, że obie walczą w paskach i każdy ich gwałtowny ruch może spowodować poważną kontuzję, nawet obu zawodniczek.

Faul zawodnika po prawej stronie. Jego łokieć znajduje się poza poduszką. W tym przypadku ważna jest gwałtowna reakcja sędziego, aby zatrzymać pojedynek, tak żeby żaden z nich nie naraził się na kontuzje.

Faul zawodnika po lewej (oderwanie łokcia od poduszki), przy tym zawodnik po prawej jest w bardzo niebezpiecznej pozycji. Kluczowa w tym momencie jest szybka decyzja sędziego i zatrzymanie pojedynku. Taka sytuacja może doprowadzić do kontuzji nadgarstka zawodnika po prawej.

Walka na wyprostowanej ręce, może spowodować kontuzję obu walczących.

Zawodnik walczący górą po lewej nie zdążył przeprowadzić ataku i został zatrzymany w niedogodnej dla siebie pozycji. Jego łokieć się znajduje na skraju faulu. Każdy gwałtowny ruch może doprowadzić do ześlizgnięcia jego łokcia z poduszki i uszkodzić jego łokieć.

Faul w pozycji wygranej dla zawodnika walczącego po lewej stronie. Ważna jest szybka decyzja sędziego, ponieważ ręka zawodnika przegrywającego znajduje się poniżej poziomu bocznej poduszki i narażona jest na kontuzje łokcia i nadgarstka.

Zawodnik walczący górą gwałtownie pociągną rękę na siebie i jego łokieć znajduje się na skraju faulu. Pozycja ta jest szczególnie niebezpieczna, gdyż obaj walczący są związani pasem sędziowskim.

Faul w pozycji środkowej zawodnika po lewej. Klasyczny przykład przyblokowania nadgarstka zawodnika po lewej przez zawodnika po prawej. Armwrestler po prawej chwytając swojego przeciwnika na nadgarstku blokuje jego rękę i uniemożliwia atak górą.