Na Mistrzostwach Ukrainy mieliśmy szansę porozmawiać z armwrestlerem Sergejem Tokarevem. Sportowiec opowiedział, czym się ostatnio zajmuje oraz jak przygotowuje się do zawodów.

O swoich odkryciach
Mam siłownię, którą ciągle dopasowuję do współczesnych wymogów, pod zawodników rangi TOP 16. Jest u nas w regionie tzw. „stara szkoła', jest i „nowa”, którą zajmuję się ja. Zajmuję się nie tylko trenowaniem armwrestlerów, z zawodu jestem programistą i spawaczem, brat – mechanikiem, a ojciec - elektrykiem, więc wprowadzamy nowe technologie.

Pojawiła się u nas taka rzecz, którą zauważam coraz częściej – terminator. Coś w rodzaju ręki mechanicznej. Próbuję coś z tego zrobić, właśnie nad tym pracujemy. Pracujemy jeszcze nad pneumatycznym robotem, chcieliśmy go ukończyć przed TOP 16, ale jeszcze nam się nie udało.

Mając taki przyrząd można udoskonalać wszystkie kąty i techniki. Myśleliśmy o takim przyrządzie jako sparring- partnerze, np. dla Cyplenkova. Na zawodach mam napompowane więzadła, to świadczy o tym, że w domu nie trenuję tak, jak powinienem. Dlatego staramy się stworzyć takiego robota, żeby móc ćwiczyć absolutnie wszystko – zaczynając od rozgrzewki, aż do walk z równym partnerem. Ponadto wyrabiamy różnego rodzaju rączki. Mamy np. rączkę do walki stylem Michaela Todda.

Właśnie na podstawie takiego potencjału rozwija się "nowa " szkoła.

O działalności treningowej
Wydaje mi się, że w takich zawodach, jak Mistrzostwa Ukrainy, konieczny jest udział jak największej liczby sportowców. Będąc trenerem bardzo dużo się nauczyłem obserwując relacje pomiędzy trenerami, a uczniami, dlatego zacząłem inaczej patrzeć na te rzeczy. Np. wczoraj siedzieliśmy do północy i analizowaliśmy walki na lewą rękę, próbując ustalić cele do następnej walki.
Teraz trenuję dwie grupy dzieci. Młodzież trudno wyciągnąć z domów, wszyscy siedzą przy komputerach. Zadaniem trenera jest znaleźć sportowca i wzbudzić w nim pasję, zainteresowanie danym sportem. Również dobrze pracuje mi się ze starszymi sportowcami. Jeśli dzieci można porównać do domu, który dopiero zaczął się budować, to dorosłych trzeba "przebudowywać", "dobudowywać"; ciężko stwierdzić, co jest lepsze, łatwiejsze.

O kreatywności i siłowaniu
Ogólnie rzecz biorąc, siłowanie jest niesamowitą dyscypliną sportu, to raj dla kreatywności! W każdej dziedzinie sportu zawodnik jest sednem procesu twórczego - zarówno technicznego, jak i taktycznego. To niesamowite. Moim głównym zadaniem jest zrozumieć formułę siłowania. W każdej walce jest konieczne dobieranie szeregu odpowiednich ruchów. Trzeba myśleć!

Anastasia Kisilyova