Jesteśmy po największej, światowej imprezie armwrestlingowej. XXXI Mistrzostwa Świata za nami. Do Polski wróciliśmy z 4 światowymi krążkami. Michalina Romańska z UKS 16 Koszalin wywalczyła w kategorii 45 kg juniorek dwa medale – brąz na lewą i prawą rękę. Natan Kajdas z MCKiS Tytan Jaworzno, po zaciętych walkach eliminacyjnych w kategorii do 80 kg junior zdobył srebrny medal reki prawej. Choć widać było, że ma chrapkę na złoto, to niestety nie dał rady w walce finałowej z bułgarskim reprezentantem Armwrestlingu – Aliaksandrem Laban. Ostatni medal przypadł seniorowi. Sławomir Głowacki z Inowrocławia po wyeliminowaniu takich światowych gwiazd jak Tim Bresnan z USA, Martin Dodov z Bułgarii, Ibrgim Ibragimov z Rosji i wielu, wielu innych, utytułowanych zawodników w kategorii super ciężkiej + 110 kg ręki prawej wywalczył medal w kolorze brązowym.

Organizatorem tegorocznych Mistrzostw Świata była włoska reprezentacja Armwrestlingu. Miejsce światowej areny zmagań był region wenecki (hala sportowa znajdowała się w mieście Porto Viro, natomiast miejscem weryfikacji, ważenia oraz zakwaterowania była nadmorska miejscowość Rosolina). Do Włoch w dniach 07 – 13 września 2009 roku zjechało się prawie 700 najlepszych armwrestlerów z 49 krajów. A poziom sportowy jak na tego typu rywalizację był po prostu światowy. Do tego mocno obsadzone poszczególne kategorie wagowe (czasami po 40 startujących zawodników w danej kategorii wagowej), w których jak się okazało nasza kadra odnalazła się całkiem nieźle.

Podczas tegorocznych Mistrzostw Świata wielu polskich zawodników pokazało się z jak najlepszej strony. Co prawda tylko trzem naszym reprezentantom udało się wywalczyć miejsca medalowe, ale reszta kadrowiczów: juniorów, masterów, grand masterów, seniorów oraz niepełnosprawni poziomem sportowym naprawdę nie odstępowali od innych zawodników. Być może zabrakło im doświadczenia, albo po prostu szczęścia. Nie ma co ukrywać, że „XXXI Mistrzostwa Świata” były jednymi z najcięższych zawodów ostatnimi czasy. Patrząc na listy startowe poszczególnych kategorii wagowych, gdzie nie zabrakło mnóstwo medalistów Mistrzostw Europy i Świata, to start Polskiej Kadry Armwrestlingu uważam za udany. Przy tak utytułowanych zawodnikach oraz liczbie startujących zawodników 4 medale i miejsca w pierwszej dziesiątce większości polskich zawodników zasługują na pochwałę. Oby tak dalej! Zobaczymy jak nasi reprezentanci przygotują się do przyszłorocznych mistrzostw w Las Vegas. Konkurencja jak zwykle będzie ogromna. Ale przecież my – Polscy armwrestlerzy już od dawna tworzymy czołówkę światowego Armwrestlingu. Trzeba wyciągnąć wnioski ze startów i lepiej się przygotować. A sukces murowany. Kto wie, może w przyszłym roku usłyszymy w końcu upragnionego „Mazurka Dąbrowskiego”. Czego wam i sobie serdecznie życzymy. A tymczasem serdecznie gratulujemy wszystkim kadrowiczom. Spisaliście się na medal! Byliście „perfecto”!