Jest rzecz, której nie rozumiem. Nie chodzi mi o oszukiwanie się, że wszyscy to robią; nie da się temu zaprzeczyć, ani tego udowodnić.

Nie chodzi mi także o niebezpieczne skutki postawy “zwyciężaj lub giń”, którą reprezentuje większość tych, którzy biorą. W rzeczywistości ani nie zwyciążają, ani nie giną. Oni po prostu przegrywają. Nie giną z honorem. To, czego nie rozumiem, to sposób w jaki zawodnicy na dopingu podtrzymują poczucie własnej wartości. Właściwie to nie jestem pewien, czy w ogóle to robią.

W pewnym momencie dochodzi przecież do sytuacji, że nie wiedzą, kim są bez dodatkowego napędu. Nie mają już nic swojego, za co mogliby siebie szanować. Nie dość, że ryzykują wykrycie, narażają zdrowie, to tracą poczucie przyzwoitości i ducha sportowej rywalizacji. Powinna im dokuczać świadomość, że zbyt mało sobą reprezentują, by próbować osiągnąć coś samemu.

Przypominają pod tym względem człowieka, kóry stracił nadzieję, że może być kochanym za to, kim jest i dlatego płaci prostytutce. Wybierają życie bez szacunku dla siebie samych. Według słów pewnego szwedzkiego poety: “Płacą pieniędzmi za miłość ponieważ sądzą, że tylko taką miłość mogą mieć”.

Aby wszystko było jasne – każdy jest czysty, dopóki wina nie zostanie mu udowodniona. Oznacza to, że dopóki nie zostanie przeprowadzony odpowiedni test i nie da on pozytywnego wyniku, nie wolno nikogo posądzać o doping. Nie wolno obarczać go żadnymi konsekwencjami ani karać. Żądania o poddanie się testowi nie można jednak traktować ani jako kary, ani jako oskarżenia. Obrażanie się na prośbę o przetestowanie się jest cokolwiek podejrzane. Oszukiwanie mnie, czy kogokolwiek związanego ze sportem siłowym od 15 lat jest chybione. Jeśli chcesz, bym myślal, że jesteś czysty, po prostu bądź czysty. Choć nie mogę nikomu niczego zarzucić bez pozytywnego wyniku testu, nie zamierzam udawać głupiego. Uwłaczałoby to mojej inteligencji. Oczywiście, niektórzy mogą powołać się na swe doskonałe warunki genetyczne. Zmiana treningu albo sposobu odżywiania się tez mogą dać wspaniałe rezultaty. Istnieje też wiele wytłumaczeń tego, że czyjaś forma wznosi się lub opada. Wygląda to jednak conajmniej dziwnie, gdy wszystkie te czynniki objawiają się jednocześnie. Oczywiście można to uzasadnić na wiele sposobów. Ale jeśli coś chodzi jak kaczka i kwacze, jak kaczka...

Może się komuś wydać dziwne, że mam paru przyjaciół, którzy doskonale pasują do tego opisu. Ale ja nie widzę w tym niczego nienormalnego. Myślę, że wszyscy ludzie mają prawo do posiadania przyjaciół. Wszyscy są sobie równi. Także ci, którzy nie szanują samych siebie, są słabi i popełniają błędy.

Anders Axklo

Oryginalny tekst został opublikowany na szwedzkiej stronie: http://maxstyrka.se/fredagskronikan/page/3/