Ich wieloletnie doświadczenie sportowe z całą pewnością dla naszych sportowców może bezpośrednio przełożyć się na efekty przy stole. Przecież nasi południowi sąsiedzi Armwrestlingiem zajmują się znacznie dłużej niż my, a wielu z nich na swoim koncie ma już tytuły Mistrza Europy, czy Świata. Ich porady treningowe są więc dla nas na miarę złota.
Wybitnym przykładem takiego słowackiego mistrza jest Lubomir Jagnesak, mieszkający zaledwie 5 km od południowej granicy Polski. Zniesienie granic i swoboda przemieszczenia się pozwalają co niektórym naszym zawodnikom odwiedzać go nawet kilka razy w miesiącu. Oczywiście ona sam nie od razu został mistrzem. Swoje pierwsze starty na arenie międzynarodowej zaczął w roku 2002, gdzie jako junior na „Mistrzostwach Europy” w Czechach zajął IV miejsce w kategorii 63 kg. Dobre wyniki w głównej mierze on sam zawdzięcza Rustamowi Babayev, do którego po porady treningowe Lubomir często jeździł na południowy wschód Ukrainy. Biorąc pod uwagę jego wieloletnie, bardzo dobre starty na arenie krajowej i międzynarodowej bez wątpienia można powiedzieć, że jest to talent na skalę innego znanego słowackiego zawodnika – Jana Germanusa (14-sto krotnego Mistrza Świata). Lubomir mając młody wiek robi błyskawiczne postępy i z całą pewnością można powiedzieć, że zrobi jeszcze większą karierę armwrestlingową. Obserwując jego poczynania można śmiało powiedzieć, że w niedalekiej przyszłości jego waga startowa będzie sięgać kategorii do 95 kg. Prawidłowe obliczenie swoich możliwości oraz systematyczny trening w ciągu ostatnich lat zrobił z Lubomira Mistrza na skalę światową. Czytelnikom tego artykułu radze przyjrzeć się więc jego osobie i jego wskazówkom. A jeżeli jest taka możliwość, to nawet odwiedzić słowackiego zawodnika w jego w rodzinnym miasteczku Rabcza (niedaleko Zakopanego).
Lubomir w ostatnim czasie zwrócił uwagę na ogromny wzrost poziomu sportowego polskich zawodników. Jak sam mówi: „ … polscy armwrestlerzy poznali tajniki siłowania na ręce. Brakuje im tylko i wyłącznie czasu, by sięgnąć po największe trofeum mistrzostw europy, czy świata, czyli upragnionego złotego medalu”. Nie ukrywajmy, że w armwrestlingu brakuje nam mistrza pokroju Mariusza Pudzianowskiego. A to oznacza, że musimy wziąć się do ciężkiej pracy treningowej i pokazać całemu światu na co nas stać. Miejmy nadzieje, że Mazurka Dąbrowskiego niebawem usłyszymy na Mistrzostwach Europy i Świata.
ROZGRZEWKA
Rozgrzewka w treningu Lubomira Jagnesaka stanowi kluczową rolę. Nigdy nie zaczyna treningu właściwego bez dokładnego rozgrzania każdej partii mięśni. W jego rozgrzewce można zobaczyć zarówno podciąganie na drążku, jak i podnoszenie na biceps z wyprostowanej ręki (hantle, sztanga) z niedużym obciążeniem, różnego rodzaju ściągania na gumie, dokładne rozgrzanie mięśni brzucha oraz dolnych partii pleców. Przed ciężkim treningiem Lubomir dodatkowo dokładnie rozgrzewa mięśnie klatki piersiowej. Do tego wykorzystuje nawet różnego rodzaju ćwiczenia (rozpiętki, ściąganie oraz wyciskanie).
PODNOSZENIE NA BICEPS CHWYTEM POŚREDNIM (PÓŁ MŁOTEK / PÓŁ PODCHWYT)
Poprawne wykonanie tego ćwiczenia Lubomir zaczyna od kąta 95 – 100º, do max. zgięcia ręki. Łokieć oparty o modlitewnik. W tym przypadku Lubomir wykorzystał mechaniczny modlitewnik (nowy wynalazek treningowy Mazurenko Armwrestling Equipment). Lubomir stosuje trening dzielony: ćwiczy najpierw lewą, a następnie prawa rękę.
Lubomir w 3 – 4 seriach stopniowo osiąga maksymalny ciężar tak, aby w ostatnich seriach wykonać same utrzymanie z maksymalnym obciążeniem.
PODNOSZENIE NA BICEPS PODCHWYTEM JEDNORĄCZ
Podnoszenie na biceps podchwytem to często stosowane ćwiczenie w treningu Lubomira. Ćwicząc jednak na „Mechanicznym Modlitewniku”, unikasz innych napięć mięśni, jak to wyniki podczas ćwiczenia zwykłym hantlem.
Lubomir to ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 6 – 8 powtórzeń w 3 – 5 seriach, stopniowo zwiększając ciężar do maksymalnego, aby podnieść nie więcej jak 6 razy.
PODNOSZENIE NA BICEPS CHWYTEM MŁOTKOWYM
Zasadą Nr 1 w tym ćwiczeniu, którą stosuje Lubomir to wykonywać ćwiczenie od kąta 90º. Jak twierdzi sam mistrz: „… podczas ustawienia przed komendą: Ready Go! moja ręka w chwycie młotkowym nie może się rozciągnąć więcej niż 90º ”.
Lubomir to ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 4 – 8 powtórzeń w 4 – 6 seriach, stopniowo zwiększając ciężar do maksymalnego.
ŚCIĄGANIE W BOK NA WYCIĄGU REGULOWANYM
Jest to jedno z ulubionych ćwiczeń Lubomira, które umożliwia mu osiągać dużą przewagę podczas walki w hak.
Łokieć oparty o polówkę stołu. Bloczek regulowany w górnej pozycji pod katem 45º. Lubomir do tego ćwiczenia wykorzystuje rączkę z grubym uchwytem. Ruch wykonuje nie od pozycji startowej, tylko od pozycji przechylonej, stosując ćwierć ruch. To ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 6 – 8 powtórzeń w 4 – 5 seriach, stopniowo zwiększając ciężar do maksymalnego.
SKRĘT NADGARSTKA NA ZEWNĄTRZ
Jak twierdzi sam mistrz: „…aby zwiększyć siłę w chwycie młotkowym samo ćwiczenie na biceps to za mało”. Skręt nadgarstka na zewnątrz w jego wykonaniu to dowód na to, że Lubomir potrafi walczyć nie tylko w hak, ale i górą.
Łokieć oparty o polówkę stołu. Bloczek regulowany w dolnej pozycji. Lubomir do tego ćwiczenia wykorzystuje pas judo. Ruch wykonuje od pozycji podchwytu do pozycji startowej, stosując ćwierć ruch. Lubomir to ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 5 – 6 powtórzeń w 8 – 10 seriach. Ciężar dobiera tak, aby ostatnie powtórzenie wykonać 8 razy.
PODNOSZENIE NA BICEPS CHWYTEM MŁOTKOWYM Z WYKORZYSTANIEM PASA JUDO
W poprzednim ćwiczeniu na biceps chwytem młotkowym Lubomir koncentrował się na zwiększeniu siły w samym bicepsie. Jak sam twierdzi: „… dodatkowe ćwiczenia z wykorzystaniem pasa od judo (patrz rys.) pozwala proporcjonalnie zwiększać siłę w nadgarstku do siły bicepsa”.
Łokieć oparty o polówkę stołu. Bloczek regulowany w dolnej pozycji. Lubomir to ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 6 – 8 powtórzeń w 4 – 5 seriach, stopniowo zwiększając ciężar tak, aby ostatnie serie wykonać w 6 powtórzeniach.
ŚCIĄGANIE DO WEWNĄTRZ Z WYKORZYSTANIEM PASA JUDO
Wykorzystując swój potencjał genetyczny Lubomir dużą uwagę poświęca ćwiczeniom haka. Ściąganie do wewnątrz jest kluczowym ćwiczeniem zawodników walczących w hak. W tym ćwiczeniu oprócz mięśni przedramienia pracują również mięśnie klatki piersiowej.
Łokieć oparty o polówkę stołu. Bloczek regulowany w górnej pozycji. Lubomir to ćwiczenie wykonuje z ciężarem, który umożliwia mu 6 – 8 powtórzeń w 5 – 6 seriach, stopniowo zwiększając ciężar tak, aby ostatnie serie wykonać w 6 powtórzeniach.