Witaj Robert, powiedz o sobie kilka słów .

Nie jest łatwo mówić o sobie. Nazywam się Robert Nemś i w tym roku skończyłem 45 lat, czyli należę do pokolenia „bardzo młodych ludzi”, przed którymi więcej jest przed, niż za. (śmiech)

Bardzo dobre podejście! Powiedz nam, w czym się specjalizujesz?

Brałem udział w wielu zawodach strongman, maswrestling, powerlifting, armlifting, monster grip, tradycyjnych zawodach Górali, turniejach rycerskich, zmaganiach siłaczy.

Sporo dyscyplin. Jakieś sukcesy?

Najważniejszym osiągnięciem nie jest kilkukrotny tytuł najsilniejszego Górala, Mistrza Polski maswrestlingu, czy wielokrotne stawanie na podium, ale zawody strongman Polska w Anglii. Dzień przed zawodami mieliśmy wiele spotkań w szkołach, restauracjach, klubach, domach Polonii i wszędzie zadawano nam pytanie: „Wygracie jutro?” Takiego stresu i poczucia odpowiedzialności nie czułem na żadnych zawodach. Następnego dnia stoczyliśmy bardzo ważny mecz, nie tylko dla nas, ale i dla Polaków mieszkających w Angli. Wygraliśmy! Okrzyk, który wtedy usłyszeliśmy: „Dziękujemy!” do dzisiejszego dnia wywołuje u mnie gęsią skórkę.

Czyli można powiedzieć, że siła uchwytu towarzyszyła ci praktycznie od zawsze. Jak sam wiesz, armwrestlerzy mocno skupiają się na sile uchwytu oraz nadgarstka. Poświęcamy na to na prawdę dużo czasu. Jakie są twoje doświadczenia z treningami palców?

W każdej dyscyplinie jaką trenowałem liczył się uchwyt. Dzięki niemu w strongmanie przenosimy ramy, walizki, przeciągamy tira, itd. Jedną z bardziej znanych konkurencji jest „uchwyt Herkulesa”. Polega ona na jak najdłuższym utrzymaniu uniesionego samochodu na specjalnej ramie. Większość z was nie wie, że w strongmanie nie ma jednolitych rozmiarów rączek i uchwytów. Rozbieżność średnic waha się od 25mm do 45mm. Wniosek nasuwa się jeden: należy mocno przykładać się do treningu uchwytu.

Jak najlepiej trenować? My najczęściej używamy grubych rączek, grubych gryfów czy lin o dużej średnicy. Jak to wygląda w twoim przypadku?

Przygotowałem dla was galerię zdjęć sprzętu, na którym trenuję do strongmana, maswrestlingu, armliftingu i monster grip.

Rama z rączkami stałymi 35mm służy do przepychania wyników. Logiczne, że na niej wstaniemy na dużo większym ciężarze, niż na double rolling thunder frame o średnicy 60mm, do tego łożyskowanych, co powoduje niesamowitą trudność. O wiele większe ciężary musimy podnosić na stałych rączkach, bo na nic próbowanie bicia rekordów na rączkach ruchomych, jeżeli nie mamy siły. Treningi na axlu, bear gryfie, rolling thunder, bull balls, fat grip są zbliżone w metodyce. Stosujemy piramidę ciężarową połączoną z 30 sekundowym utrzymywaniem ciężaru, czyli co serię dokładamy ciężar i staramy się go utrzymać przez 30 sekund. Intensywność może oznaczać wydłużanie czasu lub skracanie przerw między seriami.

Czy jakiś rodzaj rączki do treningów przypadł ci szczególnie do gustu?

Polecam uchwyt wielofunkcyjny Big Dog Bone, na którym możemy wzmocnić palce, nadgarstki, bicepsy, tricepsy. Jest trudny w trzymaniu, ale bardzo przydatny w treningu. Wielu armwrestlerów stosuje liny na bloczkach do wciągania ciężarów. Rewelacyjne ćwiczenie. Polecam szczególnie wciąganie i opuszczanie bez przerw, aż do upadku mięśniowego. Dostajemy niesamowitego uczucia palenia w przedramionach. Rolling thunder to sprzęt zawodniczy, na nim przygotowujemy się do zawodów. Sprawdzamy się na nim, bo jest wyznacznikiem naszych postępów. Postęp o kilogram to często wynik miesięcznej pracy. Potrzeba bardzo dużo cierpliwości i wytrwałości w treningach. To nie jest, jak robienie masy. Efekt jest bardzo satysfakcjonujący, ale nie przychodzi od razu.

Robert, powiedz proszę jak w Polsce wygląda sprawa z armliftingiem? Macie jakąś Federację? Mistrzostwa?

Ze smutkiem muszę powiedzieć, że w Polsce, jak w większości nieolimpijskich sportów nie ma Federacji, która objęłaby wszystkich zawodników. Dziś jestem jedynym, który organizuje zawody tego typu, czyli zawody w podnoszeniu ciężarów na wielkogabarytowych uchwytach i gryfach. Zawody, które organizuję są wzorowane na zawodach amerykańskich, kanadyjskich, rosyjskich, niemieckich i skandynawskich. Obowiązują te same zasady, regulamin, średnice gryfów i uchwytów. Moje zawody są otwarte, każdy może wziąć w nich udział i przeżyć namiastkę przygody z „grubą rączką”.

Dobrze wiedzieć, może zorganizujemy wspólnie turniej w armwrestlingu i armliftingu. Dziękuję za wywiad i powodzenia w odnoszeniu dalszych sukcesów .

Pozdrawiam wszystkich miłośników dźwigania i siłowania.

Rozmawiał Błażej Kuźniar