Igor Mazurenko: W 2019 miało miejsce znaczące wydarzenie. Stara skorumpowana organizacja amatorska została zastąpiona przez Międzynarodową Federację Armwrestlingu, która obecnie opiekuje się sportowcami amatorami i przygotowuje ich do poważniejszych wyników zawodowych.

W ubiegłym roku Professional Armwrestling League rozpoczęła i przeprowadziła pierwszy projekt pilotażowy „Top 8”. Na początku roku przeprowadziliśmy pierwszy etap projektu na malezyjskiej wyspie Borneo, drugi etap w Shenzhen w Chinach. Finały podczas Złotego Tura w grudniu.

Nie wszystko poszło gładko na samym początku. Straciliśmy Andrey Pushkara, który był głównym pretendentem do udziału w pierwszej ósemce. Drużyna z Ameryki Północnej - Dave Chaffee, Michael Todd i Devon Larratt - nie była w stanie uczestniczyć z powodu umów z inną organizacją.

Ale to nie wszystko! Denis Tsyplenkov zachorował, co uniemożliwiło mu udział w projekcie. Został zastąpiony przez Witalija Laletina, który ostatecznie zajął drugie miejsce po Levanie Saginashvili. WAF zabronił Genady Kvikvinia uczestnictwa w Top 8, ponieważ Genady był wówczas trenerem gruzińskiej drużyny. Został zastąpiony przez Kydyrgali Ongarbayeva.

Niemniej pilotażowy Top 8 w kategorii open zakończył się sukcesem. Zainspirował wiele nadziei w sporcie amatorskim. Rzeczywiście, wcześniej nie było ścisłego podziału na amatorów i zawodowców. Sportowcy pojechali na Złotego Tura, po czym nazwali siebie profesjonalistami, a następnie brali udział w mistrzostwach świata i Europy wśród amatorów. Teraz przechodzimy do innej epoki, w której amatorski i profesjonalny armwrestling to dwie różne rzeczy.