Poświęconej nie tylko technikom walki, ale również historii zawodowego Armwrestlingu. Dzięki temu w książce oprócz mniej, lub bardziej znanych technik siłowania na ręce znajdą się również profile oraz drogi kariery znanych armwrestlerów międzynarodowego formatu.

Równolegle z pisaniem przez Igora Mazurenko i jego współpracowników ksiązki chcielibyśmy podzielić się z wami fragmentami tegoż projektu. Oczywiście na łamach Armpowera będziemy pokazywać tylko część tego przedsięwzięcia. Nie myślcie tylko, że książka o której mówimy, w niedługim czasie pojawi się w sprzedaży bezpośredniej. Jest to niestety długi i ciężki proces, na który wszyscy musimy poczekać.

Niewątpliwie najważniejszą częścią tej książki są techniki, a raczej ich ilość . Do tej pory uważano, że istnieje  pięćdziesiąt technik w siłowaniu na ręce. Ta książka pokaże, że z całą pewnością jest ich znacznie więcej, a dokładną ilość możecie przeliczyć czytając nasz dział Armpowera oraz po otrzymaniu pierwszego egzemplarza ksiązki.

Za technikę armwrestlingu należy uważać nie tylko wykonany ruch ręki zawodnika po komendzie startowej „ready go!”, ale również ruch całego ciała, pozycję nóg oraz przemieszczenie ciała i nóg podczas samej walki.

Wszystkie techniki w armwrestlingu należy podzielić na następujące pozycje oraz fazy:

Pozycje:
1. Stójka (układ nóg i ciała w zależności od walki na lewą lub na prawą rękę)
2. Pozycja startowa (uchwyt przed komendą startową „ready go!”)

Fazy techniki:
1. Faza ataku (ruch ręki i ciała zawodnika po komendzie startowej „rady go!” do kąta 45°)
2. Faza obrony (zatrzymanie ręki przeciwnika)
3. Kontratak (przeprowadzenie ataku na rękę przeciwnika)
4. Realizacja przewagi (działania do komendy „STOP”)

Dla każdego armwrestlera, zarówno tego początkującego, jak i tego doświadczonego najważniejsze jest opanowanie technik walki. W tym wydaniu Armpowera, wyprzedzając rozdział: pozycje (stójka, pozycja startowa) chcemy zaprezentować fazy techniki. A dokładniej mówić pierwszą fazę ataku.

Rozróżniamy kilka faz ataku, ale do najbardziej popularnej należy atak przez górę.

Sposoby ataku przez górę:

1. Atak górą przez mały palec przeciwnika


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza w środkowej części podłokietnika. W przypadku, gdy jego przeciwnik ma dłuższe przedramię łokieć należy ustawić w przedniej części podłokietnika.


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej niż wskazujący palec przeciwnika.


Po komendzie „ready go!” szybkim ruchem nadgarstka na siebie podciągamy mały palce przeciwnika i rozchylamy go.


Rozchylamy palec przeciwnika przy zgiętym nadgarstku.


2. Atak górą przez wskazujący palec przeciwnika


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza w środkowej części podłokietnika. W przypadku, gdy jego przeciwnik ma dłuższe przedramię łokieć należy ustawić w przedniej części podłokietnika.


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej niż wskazujący palec przeciwnika.


Po komendzie „ready go!” ruchem ręki na siebie robimy nacisk na wskazujący palec przeciwnika, jednocześnie naciągając rękę przeciwnika na swoją stronę.


W końcowej fazie ataku kostka wskazującego palca atakującego znajduje się ok. 2-3 cm wyżej od wskazującego palca przeciwnika.

3. Atak górą na cztery palce przeciwnika


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza w środkowej części podłokietnika. W przypadku, gdy jego przeciwnik ma dłuższe przedramię łokieć należy ustawić w przedniej części podłokietnika. Kciuk należy schować pod swój wskazujący palec.


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej niż wskazujący palec przeciwnika. Przed komendą „ready go!” naciągamy rękę przeciwnika wywierając nacisk na jego cztery palce.


Po komendzie „ready go!” ruchem nadgarstka na zewnątrz wywieramy jednoczesny nacisk na cztery palce przeciwnika.

W końcowej fazie ataku ruchem rotacyjnym nadgarstka od siebie rozchylamy palce przeciwnika.

4. Atak górą z blokadą nadgarstka przeciwnika


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza na prawym skraju podłokietnika (bliżej siebie). W przypadku, gdy jego przeciwnik ma dłuższe przedramię ta technika nie przyniesie pożądanego rezultatu. Tą technikę może zastosować jedynie zawodnik z znacznie dłuższym przedramieniem, niż jego przeciwnik.


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej lub na tym samym poziomie wskazującego palca przeciwnika.
Aby poprawnie wykonać tą technikę przeciwnik musi objąć waszą dłoń w ten sposób, aby jego mały palec znajdował się zgięciu nadgarstka.


Łokieć dalej powinien znajdować się na prawym skraju podłokietnika (bliżej siebie), jednocześnie po komendzie „ready go!” przesuwając go po podłokietniku (po przekątnej poduszki).


Po komendzie „ready go!” ruchem ręki od siebie, blokując małym palce zgięcie nadgarstka przeciwnika, ruchem rotacyjnym nadgarstka rozchylamy palce przeciwnika. Łokieć przesuwa się po podłokietniku (po przekątnej poduszki).


Po komendzie „ready go!” będzie ciężko osiągnąć zamierzony cel, jeżeli mały palce przeciwnika będzie wyżej naszego zgięcia nadgarstka. Najlepiej, gdyby mały palec przeciwnika znajdował się na wysokości zgięcia naszego nadgarstka.


Ruchem w bok, przesuwając łokieć po przekątnej podłokietnika wywieramy nacisk na palce przeciwnika.

5. Atak górą w bok


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza na prawym skraju podłokietnika (bliżej siebie). Tą technikę zalecamy stosować zawodnikom z znacznie dłuższym przedramieniem, niż jego przeciwnik.


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej lub na tym samym poziomie wskazującego palca przeciwnika.


Po komendzie „ready go!” ruchem nadgarstka w bok, przy jednoczesnym naciąganiu palców przeciwnika na siebie odkręcamy nadgarstek przeciwnika na zewnątrz.  


W danej fazie tej techniki zamierzony cel osiągniemy dopiero, po odwróceniu nadgarstka przeciwnika na zewnątrz.

6. Atak w bok


Przed komendą „ready go!” zawodnik po lewej swój łokieć umieszcza na prawym skraju podłokietnika (bliżej środka).Tą technikę zalecamy stosować zawodnikom z opanowanym, szybkim startem.  


Zawodnik po lewej chwyta dłoń przeciwnika tak, aby kostka jego wskazującego palca znajdowała się wyżej lub na tym samym poziomie wskazującego palca przeciwnika.

Po komendzie „ready go!” szybkim ruchem ręki w bok wywieramy nacisk na cała dłoń przeciwnika.


Dzięki szybkiemu startowi, po komendzie „ready go!” osiągniecie przewagę. Ta technikę wykonujemy jednym ruchem, nie zginając swojego nadgarstka oraz nie naciągając palców przeciwnika.  


W ten oto sposób zakończyliśmy dopiero jeden rozdział fazy ataku – walki górą. Sami więc widzicie, że tych technik może być więcej niż pięćdziesiąt.