Siłowanie na ręce to sport dla twardych, dojrzałych mężczyzn? Niekoniecznie. Niewielka postura armwrestlerek może zmylić niejednego.


Armwrestling wbrew pozorom nie jest bezmyślnym starciem gigantów. W tym sporcie trzeba myśleć, mieć refleks i oczywiście siłę. Nie każdy wie, że w pojedynku dwóch osób, które dysponują podobną siłą o zwycięstwie decydują: szybkość i taktyka. Na treningach armwrestlerki nie dźwigają potężnych ciężarów, ale uczą się, doskonalą technikę i pozostałe elementy, które zostały wcześniej wymienione.
   
W dobie wyemancypowanych kobiet, wiele z nich może dorównać mężczyznom w różnych dziedzinach życia. Kobiety pracują w zawodach przypisywanym wcześniej mężczyznom, a w sporcie nie są wcale gorsze. Przemiany obyczajowe umożliwiły paniom rozpoczęcie treningów siłowych. Siłownie przeżywają swój renesans, a do fitness klubów zgłasza się coraz więcej pań.

Nie chodzi im już tylko o zwykłe wyszczuplenie ciała ale pragną być tak silne, jak mężczyźni.  Silne mięśnie pomagają im w życiu codziennym, nikt nie musi ich wyręczać w noszeniu siatek z zakupami, a i meble mogą same przestawić. Kobiety uprawiające armwrestling najczęściej kojarzą się z ,,babo- chłopami''. Nic bardziej mylnego. Niski poziom testosteronu w organizmie kobiety nie pozwala jej na duże przyrosty masy mięśniowej. Należy zaznaczyć, że jest różnica między armwrestlerkami, a kulturystkami. Te drugie za swój cel mają rozwój muskulatury, natomiast w treningu armwrestlingowym pracuje się zupełnie nad czymś innym. Chciałabym podkreślić, że wygląd zawodniczki w dużej mierze zależy od niej samej- od diety, trybu życia, treningu uzupełniającego, predyspozycji, a także zwykłej dbałości o wizerunek. Każdy ma inne kanony piękna, dobrym przykładem są dwie utytułowane zawodniczki: Marlena Wawrzyniak (1 i 2 zdjecie na dole - od lewej), która wcześniej startowała w fitnessie sylwetkowym i charakteryzuje się wysportowaną sylwetką, natomiast jej przeciwieństwem jest drobna budowa Natalii Staroń (zdj. na dole - po prawej). Dlatego bardziej sugerowałabym, że to właśnie uprawianie sportu pozwala takim kobietom pozbyć się kompleksów. Niektóre z armwrestlerek są modelkami czy hostessami. Stosując się do zalecanych diet i zestawów ćwiczeń ich sylwetki wyglądają apetyczniej. Bardzo dobrym przykładem tego, że siła i piękno mogą iść razem w parze jest szwedzka zawodniczka Sarah Bäckman (zdj. obok), która nie tylko wygrała jedne z najbardziej prestiżowych zawodów- Puchar Świata Zawodowców (Nemiroff World Cup 2010), ale również została wybrana na miss armwrestlingu.

Armwrestling dla kobiet nie jest tylko samym sportem. Zawodniczki mają znacznie więcej energii i sił życiowych, sport ukształtował ich charakter, dzięki czemu lepiej radzą sobie ze stresem związanym z trudnościami życia codziennego. Młode zawodniczki poprzez sport uczą się konsekwencji i wytrwałości, co przekłada się również na naukę. Posłużę się przykładem Marty Opalińskiej (zdj. po lewej), która godnie reprezentuje nasz kraj na arenie międzynarodowej, a jednocześnie dostała się na prestiżową uczelnię- Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na wydział prawa. Armwrestling pomaga dziewczynom wyjść z ram szarego obywatela, pozwala na atrakcyjne wyjazdy za granicę, gdzie szlifują języki obce i poznają wielu ludzi, ich kultury z różnych zakątków świata. Armwrestling jest ich sposobem na życie i spędzaniem wolnego czasu.

Niektóre dziewczyny, np. Małgorzata Ostrowska (zdj. po prawej) i ja sama poszłyśmy tym torem i wybrałyśmy studia na Akademii Wychowania Fizycznego.

Jeszcze inne na zawodach poznały swoich przyszłych mężów. Mówiąc o armwrestlingu warto wspomnieć również o innych zaletach związanych z tą dyscypliną tj. aspekty zdrowotne. Aby armwrestlerki mogły barć udział w zawodach muszą przejść podstawowe badania lekarskie. Każda z nich co pół roku ma robione: EKG, morfologię, mierzone ciśnienie krwi w spoczynku i po wysiłku, zalicza wizytę u okulisty i laryngologa. Pozwala to na bezpieczne kontynuowanie treningów, jak  również wyrabia bardzo ważny nawyk robienia rutynowych badań. Arwmrestling może pomóc również w korygowaniu wad postawy, ponieważ do podstawowego planu treningowego można dołączyć więcej ćwiczeń wzmacniających mięśnie, które stanowią ,,gorset'' kręgosłupa.

Wiele osób pyta czy uprawiając dyscyplinę sportu uważaną za domenę mężczyzn nie traci się kobiecości? Zazwyczaj do sportów siłowych trafiają kobiety o określonym typie budowy ciała, nie przypominają sylwetki Anji Rubik. Niektóre z nich są bardziej predysponowane do hipertrofii mięśni niż pozostałe, dlatego to nie z powodu uprawiania armwrestlingu  mają bardziej rozwiniętą muskulaturę. Każdy z nas jest indywidualną jednostką i jego organizm inaczej reaguje na ten sam trening. Kobiety trenujące armwrestling wyróżniają się na tle pozostałych dziewczyn. A która z przedstawicielek płci pięknej nie lubi być oryginalna? Dla mężczyzn armwrestling w kobiecym wydaniu brzmi dosyć egzotycznie, ale to właśnie sprawia, że zawodniczki wzbudzają zainteresowanie i jak magnes przyciągają płeć przeciwną. Z własnej autopsji zdążyłam zauważyć, że mężczyznom i nie tylko im imponują kobiety z pasją, z ogromną chęcią rywalizacji, apetytem na sukces, ambitne, waleczne, mające silną wolę, potrafiące przekraczać własne granice. Oczywiście armwrestlerki nie zapominają o takich przyjemnościach jak wizyty u fryzjera, kosmetyczki czy o wyczynowym robieniu zakupów w centrach handlowych. Wiele z nich ma już swoje dzieci, a moim ulubionym przykładem są panie Jadwiga i Aleksandra Lewandowskie (zdj. po prawej - na dole) - mama i córka, które razem startują na zawodach i zawsze wracają z workiem medali. Nie mniej emocji wzbudzają starcia kobiet startujących w kat. niepełnosprawnych. Dobrym przykładem jest Kornelia Maśnik (zdj. po lewej - na dole), która niedawno dołączyła do rodziny armwrestlerów, a już możemy się pochwalić, że Polska ma srebrną medalistkę Mistrzostw Europy. Jeżeli kobieta czuje potrzebę walki, ekstremalnego wysiłku, rywalizacji i emocji z tym związanych to jest to sport dla niej. Żaden laik nie ma prawa tego krytykować, a jeżeli to zrobi, obnaży tylko swoje kompleksy. Chciałabym jeszcze zacytować  słowa znanej Strong Women Anety Florczyk, która wcześniej również próbowała swoich sił w armwrestlingu; ,,Kobiety mogą uprawiać sporty siłowe tak samo jak mężczyźni tańczyć w balecie i śpiewać w chórze''. Armwrestling jest również doskonałym rozwiązaniem dla pań, które nie mogą sobie pozwolić na uprawianie innych sportów ze względu na wcześniejsze kontuzje. Dlatego też często byłe zawodniczki sztuk walki z powodu kontuzji kolan nie chcą rezygnować ze sportu i trafiają do armwrestlingu.

Apeluję do wszystkich kobiet aby nie obawiały się sportów siłowych. Każda z Was może spróbować, nauczyć się czegoś nowego, a tym samym przewrócić swoje życie do góry nogami. Nie musicie czekać w kolejce! W każdej chwili można dołączyć do naszego armwrestlerskiego grona. Gwarantuję, że będzie to wielka przygoda, którą można karmić się latami, dlatego zapraszam na debiuty. Pokażcie, że lubicie dominować, że wiek i płeć nie mają znaczenia- w armwrestlingu możecie to udowodnić!

Aleksandra Zwolak