Na początku był tak słaby, że przegrywał nawet z dziewczynami. Dziś za sobą ma na swoim koncie tytuły mistrza kraju i świata.

Tak właściwie to interesowała go piłka nożna. Armwrestlingiem zainteresował się po spotkaniu regionalnego mistrza armwrestlingu. To on zachęcił go do trenowania tego sportu.

- Dlaczego armwrestling? - zastanawia się Engin Terzi. - Bo to sport walki, jeden na jednego.

Trenuje od 1985 roku. Na początku był zbyt słaby, żeby wygrywać, ale w końcu przyszły pierwsze sukcesy. W 1992 roku zajął 2 miejsce w zawodach krajowych, później został srebrnym medalistą WAF.

Pierwsza kontuzja nadeszła w 1994, po tym, jak zdobył tytuł mistrza świata.

- To była na treningu, typowy łokieć golfisty (medial epicondylitis) – wspomina Engin.

Nie za bardzo się tym chyba jednak przejmuje, bo lekko dodaje: - Od tamtego razu zdarzyło mi się to jeszcze co najmniej 20 razy, zarówno na prawą, jak i lewą rękę.

Jak sam mówi – nie spoczywa na laurach, jednak najważniejszym osiągnięciem jest dla niego żona i syn. A armwrestling?

- Może kilka więcej medali w seniorach...? - zastanawia się Engin.

Iza Małkowska