Siłowanie na rękę na olimpiadzie. To było moje marzenie od czasu, gdy zacząłem uprawiać armwrestling. 20 lat temu nie śniłem, że to w ogóle możliwe i że zdarzy się w czasie mojej kariery. Ostatnio dowiedzieliśmy się, że armwrestling niepełnosprawnych został zaakceptowany przez komitet paraolimpijski.

Nie znam detali, ale czuję, że to nie ograniczy się tylko do uznania i że nasz sport znajdzie się w Igrzyskach. Uzasadniam to faktem, że armwrestling to idealny sport walki dla osób niepełnosprawnych.

Nie mam tak dużych nadziei co do armwrestlingu zdrowych zawodników, bo MKOL ma w tej kategorii więcej sportów do wyboru. Ale myślę, że armwrestling prędzej czy później trafi do Olimpiady.

Uznanie niepełnosprawnych przełoży się i na sprawnych, w postaci wsparcia, rządowego jak i prywatnego.

Na pewno też coraz więcej niepełnosprawnych zacznie trenować ten sport. Poprzez udział w paraolimpiadzie zostaną nawiązane różnorakie kontakty z reprezentantami sportów olimpijskich. Tak więc sukces sportu niepełnosprawnych jest też sukcesem sprawnych sportowców i trenerów. To dla armwrestlingu pomost do olimpiady. Wszyscy powinniśmy informować niepełnosprawnych o armwrestlingu, by móc razem doświadczyć sportu na poziomie olimpijskim. To będzie dla nich dobre wsparcie, będą reprezentować nasz sport i przygotują pole pod armwrestling sprawnych. Bardzo chciałbym zakosztować olimpijskiego snu, nawet jako trener, nieważne czy pełno czy niepełnosprawnych, choć najchętniej obu klas. Nasz sen się spełnia, dokładajmy wszelkich starań, by nastąpiło to jak najwcześniej!

Engin Terzi