Podczas bezpośrednich walk przy stole, na mniejszych, czy większych zawodach, niektórzy zawodnicy rozrywają się tylko po to, aby kontynuować walkę w paskach. Jest to część taktyki wielu armwrestlerów na świecie.

Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że walka w paskach jest prostą techniką walki. Jednak ten, kto tak myśli bardzo się myli.

Walka w pasach zależy od wielu czynników fizycznych i genetycznych, a umiejętność walki w pasach szlifowana jest na treningach indywidualnie z każdym zawodnikiem osobno. W jaki sposób? Na specjalnych treningach tylko i wyłącznie ze sparing partnerem.

W zależności od siły nadgarstka i przedramienia, sposobów wykorzystania wiązania jest wiele. Ja w swoim życiu słyszałem i widziałem wiele teorii związanych z wiązaniem pasa i uwierzcie mi na słowo, że każda z nich była dobra i sprawdzała się podczas walk, ale nie każda pasowała mi osobiście. Zobaczmy, jak to robi czołowy zawodnik światowej klasy, kilkukrotny Mistrz Europy i Świata – Lubomir Jagnesak ze Słowacji.

Lubomir z reguły walczy w hak, a jego mocną stroną jest silny nadgarstek, biceps oraz nacisk boczny. Z reguły zawodnicy z taką techniką walki nie dążą do rozerwania i starają się zaatakować pierwsi .Ale jeżeli już dojdzie do rozerwania, to Lubomir ma swoje sztuczki, aby być w wygodnej pozycji przed startem i wykorzystać maksymalnie wszystkie możliwości swojej ręki.

Na poniższych trzech przykładach widzimy, jak Lubomir Jagnesak pokazuje nam różne ułożenia paska podczas wiązania. Według słowackiego zawodnika tak naprawdę tylko na przykładzie 1 jest poprawnie uwiązana ręka. Spróbujmy wyjaśnić dlaczego.

Zwróćcie uwagę na narysowane główne punkty.

Punkt 1 – punkt zgięcia dłoni

Punkt 2 – to jest górna krawędź dłoni uwiązania paskiem.

Punkt 3 – dolna krawędź uwiązania paskiem

Punkt 4 – środkowa część dłoni uwiązania paskiem

Punkt A – punkt twojego dużego palca

Punkt B – punkt dużego palca przeciwnika

Punkt C – kostka nadgarstka (wyrostek rylcowaty boczny)

WIĄZANIE PASKA

Przykład 1

Poprawne ułożenie ręki przed związaniem jest kluczem do swobodnej manipulacji dłonią po związaniu paskiem.

Otóż wasza ręka zostanie w lepszej sytuacji, jeżeli po związaniu przed zamknięciem placów PUNKT A do PUNKTU 2 będzie krótszy od PUNKTU B do PUNKTU 2, a PUNKT C do PUNKTU 3 będzie najkrótszy. Takie ułożenie paska da wam możliwość lepszego manewru nadgarstkiem zarówno w górę, jak i w dół. Przy takim układzie związania paskiem jest większa możliwość wykorzystania dźwigni podczas walki.

Przykład 2

W tym przypadku PUNKT A do PUNKTU 2 jest dłuższy niż PUNKT B do PUNKTU 2 ,a PUNKT C do PUNKTU 3 jest mocno oddalony od kostki nadgarstka. Przy takim ustawieniu zawodnik ma możliwość manewru nadgarstkiem tylko w dół. Podczas wiązania ważne jest więc ustawienie swojej ręki najwyżej, jak to możliwe.

Przykład 3

W tym przypadku PUNKT A do PUNKTU 2 jest dłuższy, niż PUNKT B do PUNKTU 2 ,a PUNKT C do PUNKTU 3 jest jeszcze mocniej oddalony od kostki nadgarstka, niż w przykładzie 2. Przy takim ustawieniu manewr nadgarstkiem jest praktycznie niemożliwy.

KORZYŚCI Z POPRAWNIE UŁOŻONEGO PASKA

PRZY WALCE GÓRĄ

Przed komenda Ready Go!

1

Po komendzie Ready Go!

Przy poprawnym ułożeniu paska oraz poprawnym ustawieniu ręki (ustawiona jak najbardziej do góry) i po zamknięciu palców ręka przeciwnika jest poniżej kostki wskazującego palca (przed komendą Ready Go!). Po komendzie Rady Go! przeciwnika można atakować górą z maksymalną amplitudą, tzn. że istnieje możliwość dużego odchylenia nadgarstka.

PRZY WALCE W HAK

Przed komenda Ready Go!

Po komendzie Ready Go!

Podobnie jak na zdjęciach poprzednich, tak i w tym przypadku przy poprawnym ułożeniu paska oraz ustawieniu całej ręki jak najbardziej do góry, po zamknięciu palców ręka przeciwnika jest poniżej kostki wskazującego palca (przed komendą Ready Go!). Zauważcie jednak, że wasz kciuk jest otwarty. Dlaczego? Otwarty kciuk dodatkowo wypycha wskazujący palec przeciwnika, co daje nam duża przewagę przy walce. W takim układzie (z otwartym kciukiem) po komendzie Rady Go!, skrętem nadgarstka do wewnątrz z łatwością przechodzimy do ataku w hak.

Jak widzicie prawidłowe ułożenie paska podczas walki jest bardzo ważne. Wiadome jednak jest, że wszystkie szczegóły poznaje się poprzez próby i błędy podczas częstych treningów i startów.