Również był to turniej, na którym cała elita światowego Armwrestlingu goniła w  wynikach sportowych legendarnego Johna Brzenka z USA, starając się udowodnić, że są najsilniejsi. Jednak różnica pomiędzy nimi wszystkimi a Johnem jest taka, że minęło 20 lat od kiedy ja osobiście poznałem Johna, a do dnia dzisiejszego ten legendarny mistrz jeszcze startuje i wygrywa. Wielu zawodników, którym udawało się wtedy nawet wygrać z Johnem już dawno zapomnieli o Armwrestlingu. Cieszy mnie fakt, że zawodowy Armwrestling oraz cała idea zawodowstwa nie straciła na znaczeniu i w XXI wieku. Wręcz na odwrót. Teraz finały możemy oglądać na żywo lub w retransmisji w Rosji, Ukrainie, Polsce, Bułgarii i innych krajach. Turniej Złoty Tur Cup jest jak magnes, który przyciąga wszystko, co jest najlepsze w naszej dyscyplinie sportu.

Ostatni raz byłem w Polsce równe 9 lat temu. Wtedy w te ciężkie czasy, kiedy Armwrestling był podzielony Igorowi Mazurenko udało się zorganizować Mistrzostwa Europy w Gdyni, a ja jako ówczesny Prezydent Europejskiej Federacji ta impreze oceniłem na bardzo wysokim poziomie. Teraz osobiście jadę na dziesiąty, jubileuszowy Złoty Tur Cup i z cała pewnością wiem, że to będzie święto w naszej dyscyplinie sportu. Uważam, że Nemiroff World Cup jest bardzo dobrą kontynuacją tego, co ja robiłem 10 lat temu na Złotym Niedźwiedziu Cup.