Gdy w Grudziądzu, podczas tegorocznych Mistrzostw Polski zobaczyłem zawodniczki i zawodników UKS-16 z Koszalina, pod wodzą Jarosława Zwolaka, od razu poczułem, że to „mocna grupa”. Bywały na grudziądzkiej scenie takie kategorie, w których na każdym stopniu podium stała zawodniczka z Koszalina. Przykładowo – juniorki 55 kg, lewa i prawa ręka, gdzie pierwszą była Natalia Kwiatkowska, na drugim Arleta Iwancio, na trzecim zaś Alicja Sobiraj – wszystkie trzy z „Szesnastki”.

Kolejny raz spotkałem „Szesnastkę”, przed wagą na gdańskich Euro Arm 2012. Powołane do kadry narodowej zawodniczki i zawodnicy, prowadzeni przez Jarka Zwolaka, ubrani w biało-czerwone dresy robili doskonałe wrażenie. Niektórzy, po zważeniu mogli już uzupełnić kalorie, jedna z zawodniczek jeszcze biegała, żeby „zgubić” pół kilograma. Mocna Ekipa, uśmiechnięci, pełni woli walki. Najważniejsza dla mnie była duma tych dziewcząt i chłopaków z biało-czerwonych dresów, z faktu reprezentowania Polski. Z takiej młodzieży trzeba być dumnym i ja jestem dumny – pomyślałem.

Natalia Kwiatkowska zdobyła dwa srebrne medale (lewa i prawa ręka) w kategorii juniorek 55 kg. Ta kategoria była (zarówno na lewą jak i na prawą) liczna i mocna. Nie było łatwo. Brawo Natalia! Pierwszego dnia rywalizacji Mistrzostw (na lewą) był to jeden z pierwszych medali dla naszej drużyny narodowej. Kilkanaście minut po godzinie 16 mogliśmy się wszyscy cieszyć z medalu. Zapraszam do wywiadu z podwójną srebrną.

Natalia, jakie masz wrażenia z Mistrzostw?

Natalia Kwiatkowska: Moje wrażenia są oczywiście bardzo pozytywne. Pod względem organizacyjnym, a także samego mojego startu, jestem bardzo mile zaskoczona. W mojej opinii organizatorzy spisali się na medal. Choćby sam fakt walk na 6 stołach i sprawny przebieg całej imprezy, bez większych opóźnień (jak to czasem bywało).

Miałaś tremę?

Natalia: Przed każdymi większymi zawodami czuje tremę. Jest to mój ostatni rok w juniorkach. Tym bardziej zależało mi, aby dobrze wypaść.

Oczywiście jest to ogromna mobilizacja do dalszych treningów.

Która walka, która przeciwniczka była najtrudniejsza?

Natalia: Chyba najtrudniejsza dla mnie była walka finałowa ręki lewej z Turczynką. Wiem, że była do pokonania, ale jednak trochę zabrakło. Jednak ta przegrana to ogromna mobilizacja do dalszych treningów. Chciałabym wystartować na zbliżających się MŚ w Brazylii, aby sprawdzić swoje siły.

Co teraz (22 maja) porabiasz?

Natalia: Odpoczywam. W przyszłym tygodniu planuję wrócić do treningów.

Powiedz czytelnikom coś o sobie.

Natalia: Chodzę do ILO w Koszalinie, do 2 klasy. W wolnych chwilach lubię rysować.

O! To może zaprojektujesz coś na koszulki dla armwrestlerów? Mamy tyle szerokich pleców do udekorowania w tej dziedzinie sportu.

Natalia: Na razie tematy moich rysunków to zwierzęta i krajobrazy, ale… Może kiedyś spróbuję?

Jakie studia planujesz?

Natalia: Chciałabym studiować to, w Koszalinie. Coś związanego z rachunkowością, bankowością.

Kto najbardziej cieszył się z tych medali?

Natalia: Najbardziej? Oczywiście, ja!

Czujesz popularność, z racji sukcesów sportowych?

Natalia: Jeszcze nie. Tylko rodzina i znajomi wiedzą, czym się zajmuję. Na razie w Koszalinie nie jest to zbyt popularny sport. Mimo, że czasem puszczają w telewizji jakieś urywki o naszym klubie i sukcesach.

Dziękuję i jeszcze raz gratulacje.

Natalia: Pozdrawiam czytelników!

Poczet Naszych Medalistów Euro Arm 2012 cz. 1 (a będzie więcej!)

Uwaga Czytelnicy! Medalistek i medalistów jest wielu. Nie będę, więc o nich pisał według żadnego klucza (wiek czy płeć, srebro czy złoto). Kolejność prezentowanych postaci wynika z tego, na ile szybko udało mi się z nimi skontaktować. Dlatego właśnie tego cyklu nie rozpoczyna najstarszy z Weteranów.

Pierwsza trójka juniorek 55 kg

JUNIOR WOMEN LEFT 55 KG
1. OZGUNOZGUNDEPER IPEK TURCJA
2. NATALIA KWIATKOWSKA POLSKA
3. ZALINA MOURAOVA ROSJA

JUNIOR WOMEN RIGHT 55 KG
1. ZALINA MOURAOVA ROSJA
2. NATALIA KWIATKOWSKA POLSKA
3. AVCI BEYZANUR TURCJA

PeSzy