Tim! Jestem pod ogromnym wrażeniem twojego opanowania. Wchodziłeś na scenę, wcierałeś talk w ręce i robiłeś to, jakbyś mył ręce mydłem :) To spokój wytrenowany przez lata, czy taki masz charakter, a może to twoja taktyka, sposób na przeciwnika?

Po pierwsze, kiedy idę w kierunku sceny myślę tylko o tym , co mam zrobić. Po drugie – praca ze zwierzętami nauczyła mnie jak uspokajać innych, zamiast ich prowokować. Stosuję tą technikę w walce, staram się uspokoić przeciwnika, obniżyć jego poziom adrenaliny. To bardzo pomaga.

Obserwowałam twoją walkę z Semerenko. Miałam wrażenie, że byłeś trochę zdezorientowany kiedy krzyczał niezrozumiałe do ciebie słowo: łokieć, łokieć! Po czym po przegranej walnął w stół i zbiegł ze sceny. Jak wtedy odbierałeś jego reakcję? Co sobie myślałeś?

Jeśli chodzi o Semerenko – nie mówię po rosyjsku, więc bardzo zaskoczyła mnie jego reakcja; nie miałem pojęcia o co mu chodzi.

Gdybym się zezłościł, tylko pogorszyłbym sytuację.

Jeszcze a propos walki z Semerenko. Kiedy on zbiegł ze sceny, ty ze stoickim spokojem stanąłeś z boku i patrzyłeś na widownię. To było zaskoczenie, czy ty tak masz, że wszystko przyjmujesz na spokojnie?

Nie jestem bardzo spokojny z natury, ale mam wiele szacunku do moich oponentów.

W rozmowie z Binnie Chris powiedział, że wszystko jest ok, tylko zaskoczył go poziom sędziowania. Amerykański sposób walki armwrestlingowej zdaniem Binnie różni sie od europejskiego, a twoim?

Nie mam żalu do sędziów o błędy, wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, ale tendencyjność bywa wkurzająca. Jeśli chodzi o Denisa, Andreya i innych – to było totalnie denne. Na naszym poziomie armwrestlingu poddanie się bez walki nie jest godne championa. Jak Denis może uważać się za numer jeden na świecie na lewą rękę, kiedy w dzień walk na lewą pociągnął jedynie 3 z 11 walk. Armwrestling to nie sport drużynowy, tylko solowy.

Iza Małkowska