Po pierwsze, czy możesz podsumować miniony rok pod względem sportowym? Czy to - sukces, rok średni czy nieudany?

Dmitry Trubin: Rok 2019 dla mnie nie zaczął się zbyt dobrze. Ale zebrałem swoją siły i udało mi się wyprowadzić go na dobry etap. I jestem z tego zadowolony. Teraz, gdy rok dobiega końca - jestem zadowolony z mojej formy i walki.

Zmieniłeś miejsce zamieszkania, miasto, kraj. Czy to tylko ze względów sportowych?

Dmitry Trubin: Tak, zmieniłem miejsce zamieszkania. Ja już wcześniej mieszkałem w Federacji Rosyjskiej, więc wróciłem do ojczyzny. Stało się tak z powodów rodzinnych. Teraz mam tutaj sparing partnerów, co oczywiście jest dobre.

Mówi się, że porażka może także czegoś nauczyć. Czego dokładnie nauczyłeś się na przegranych walkach?

Dmitry Trubin: Każda porażka, którą poniosłem, doprowadziła do tego, że stałem się silniejszy do następnej bitwy. Ponieważ zawodnik, który nie wyciąga wniosków, jest zły. To znaczy wzmocniłem brakujące ogniwa i starałem się bardziej profesjonalnie przygotować do następnego pojedynku.

W tle słyszę głosy dzieci. Ile masz dzieci iw jakim wieku?

Dmitry Trubin: Mam czworo dzieci: Najstarszy, Maxim, ma 11 lat, Aleksiej 6 lat, trzeci - Gregory, będzie miał pięć lat. A moja najmłodsza córka, Milan, skończyła roczek 15 grudnia.

Jak oceniasz swoją obecną pozycję w armwrestlingu? Jakie są twoje cele na 2020 rok?

Dmitry Trubin: Zyskałem dobrą siłę i suchą masę mięśniową. Trochę poprawiłem start i uzupełniłem brakujące techniki. W 2020 roku, podobnie jak każdy członek pierwszej ósemki, mam za zadanie wygrać sezon. Dlatego będę się starać i pracować nad tym. Jeśli wszystko się ułoży, zobaczysz mnie w finale! Cieszę się teraz z wyniku pierwszego etapu i teraz odpoczywam, wracam do zdrowia, a w najbliższej przyszłości rozpocznę przygotowania do nowego sezonu.

Dmitry, dzięki za wywiad, gratuluję tobie i całej twojej rodzinie!

Dmitry Trubin: Pozdrawiam wszystkich czytelników!

Wywiad: PeSzy

Na tym zdjęciu sytuacja, która zdarzyła się tuż przed zawodami chyba w 2017 roku. Po prostu ktoś musiał pilnować torebki naszej szefowej! Ania! Pozdrawiamy i zapisujemy się na tę funkcję za rok!