Dla przypomnienia: Igor Mazurenko, najpierw zawodnik, trener i twórca pierwszego klubu armwrestlingu w Polsce. Kolejno: członek władz międzynarodowych federacji, twórca i szef polskiej federacji, organizator, propagator, menadżer i promotor. Już widać, że czegoś zapomniałem! Producent suplementów. Jeszcze nie wszystko! Dziennikarz, wydawca. Jeszcze nie wszystko: twórca, projektant i producent sprzętu i akcesoriów treningowych.

I to się ściśle wiąże, ze wspomnianym doktoratem! O tym nieco więcej, zapraszam!

Armwrestling to sport tani. Fakt oczywisty. Można w garażu, można w piwnicy, można na starym żelastwie wychować MISTRZA. Można? Można!

A przynajmniej jeszcze kilka lat temu można było. Nasz sport się zmienia w bardzo pozytywnym sensie. Zawodnicy są coraz staranniej i wszechstronniej wyszkoleni. Często przez byłych zawodników, obecnie trenerów. Widzimy na zawodach piękne, techniczne walki, a wiele z nich trwa bardzo długo, rywale pokazują nieprawdopodobną wytrzymałość i ogromną siłę.

Ten postęp w armwrestlingu dokonał się za sprawą coraz mądrzejszego treningu i coraz bardziej przydatnych maszyn, urządzeń i akcesoriów treningowych.

I to właśnie jest zasługa Igora!

Studiował w moskiewskim Instytucie Wychowania Fizycznego w latach 1988-89. Tam była jeszcze „stara szkoła” metodyki a nie „porady” internetowych „fachowców”.

Moim zdaniem to ta „stara szkoła” plus pasja Igora sprawiły, że w arsenale treningowym znalazły się te wszystkie specjalistyczne urządzenia i akcesoria.

Kilka lat trwał proces przygotowania do obrony pracy doktorskiej. Konieczne były publikacje, dokumentacja samodzielnych prac badawczych i wiele innych formalności.

Właściwie od samego początku swojej przygody z armwrestlingiem, Igor miał tendencje do poszukiwania metod pomiaru siły, wytrzymałości i szybkości zawodników. Szedł wytrwale w tym kierunku. Kolejna pasja to konstruowanie urządzeń treningowych ukierunkowanych na każdy aspekt naszej dyscypliny sportu.

Temat pracy doktorskiej brzmi (w skrócie):

„Wykorzystanie innowacyjnych przyrządów treningowych w procesach treningowych zawodników średnio i wysoko zaawansowanych”.

Na zakończenie!

Ten tekst wygląda na prawdziwą laudację i tak ma być!

Gratulacje Igor!