Imię i nazwisko: Olesya Romanenko

Wiek: (choć nie wypada o to pytać - zapytaliśmy): 22;

Miasto: Ekaterinburg (Rosja);

Praca: Główny Sekretarz Uralskiej Federacji Armsportu „Niedźwiedź”;

Zainteresowania: Armwrestling, muzyka;

Hobby: Muzyka, spacery z przyjaciółmi;

Najważniejsze w ludziach to: dobroć, lojalność, uczciwość, żarliwość;

Natchnienie: Ten piękny świat..;

Najważniejsze w życiu to: odnaleźć się w życiu i osiągnąć postawione cele.

Kiedy zaczęłaś zajmować się Armwrestlingiem?

Olesya Romanenko: Od 2006 do 2008 walczyłam w juniorach, a od 2010 roku zaczęłam sędziować i prowadzić zawody, zostałam głównym sekretarzem. Wszystko za namową Jurija Wladyslavovicha Zylinskovo. Pierwsze zawody, które prowadziłam to „Wszech rosyjski Puchar Uralu 2010”, w ramach międzynarodowego turnieju „Złoty Tygrys”."

Już nie zobaczymy Ciebie, jako zawodniczki?

Olesya: No już nie. Wybrałam w zawodach rolę organizatora, chociaż koledzy zawodnicy dopingują mnie żeby stanąć przy stole. Jednak organizowanie zawodów to dla mnie pasja ważniejsza, niż nagrody. Zresztą tutaj też otrzymuję nagrody! Jak choćby na ostatnich ME w Litwie, gdy Igor Mazurenko wręczył mi pamiątkowe dyplom i nagrody, jako za moją pracę.

Jak oceniasz organizację litewskich zawodów?

Olesya: Moim zdaniem na bardzo wysokim poziomie. Jeśli były jakieś problemy to były rozwiązywane na bieżąco publiczność nawet tego nie zauważała Dobre jest to, że grupa sędziów stanowi dobrze zespolony, zgrany i wspólnie działający team. Każdy wie, co ma robić. Ja na Mistrzostwach Europy byłam pierwszy raz i od razu poczułam się częścią zgranego zespołu, w którym każdy robi wszystko intuicyjnie dla tego, żeby zawody były jak najlepsze.

Powiedz, co robisz w codziennym życiu, poza sportem?

Olesya: Pracuję w centrum organizującym sportowe przedsięwzięcia, ale niestety tu akurat mało się zajmujemy Armwrestlingiem.

A w czasie wolnym robię to, co większość dziewczyn w moim wieku. Nic szczególnego, spotykam się z przyjaciółmi, takie tam sprawy…

Czy ja dobrze widziałem, że na fotografiach jesteś, jako mim?

Olesya: Tak, czasem występuję, jako mim. Dzieciaki mają z tego dobry ubaw! Wcześniej występowałam w teatrze, a teraz to takie dodatkowe zajęcie.

Jakie znaczenie mają tatuaże na twoim ramieniu? Czy masz jeszcze jakieś inne?

Olesya: Tatuaż na ramieniu to moja dewiza, motto. W ten sposób też udało mi się zamaskować blizny. Jak na razie mam tatuaż tylko na ramieniu i na nodze. Ale niedługo będą nowe.

Jakie blizny?

Olesya: A, to jeszcze w młodych latach pokaleczyłam się o gwoździe, ale szramy były takie, jakbym walczyła z niedźwiedziem. Dlatego właśnie tam zrobiłam tatuaż.

Przed nami mistrzostwa świata. Jak się do nich przygotowujesz?

Olesya: Uralska Federacja bardzo starannie przygotowuje naszych zawodników i fizycznie, i mentalnie. Jeśli o mnie chodzi to uczę się wszystkich punktów programu, konsultuję się z dyrektorem technicznym Marcinem Mielniczukiem. Na pewno na czempionacie świata będzie więcej pracy, niż na Euro, a ja będę pracować ciężej.

Wszystko wskazuje na to, że po mistrzostwach świata będziesz pierwszą osobą, która otrzyma certyfikat do prowadzenia zawodów w za pomocą progamu komputerowego, zatwierdzonego przez EAF. Pierwszą na świecie. Co o tym sądzisz?

Olesya: Będę szczęśliwa! Dla zawodnika najwyższą nagrodą jest olimpijskie złoto. Dla mnie właśnie to wyróżnienie!

Co chciałabyś przekazać wszystkim, którzy szykują się na Mistrzostwa Świata?

Olesya: Motto naszej Federacji: „Stalowe mięśnie, żelazne nerwy!”. Dokładnie tego życzę wszystkim, każdej zawodniczce i zawodnikowi, którzy szykują się do mistrzostw. Pamiętajcie, można mieć doskonałe predyspozycje fizyczne, ale jeśli brak charakteru – Armwrestling nie dla ciebie.

Dziękuję za rozmową i do zobaczenia w Gdyni!

Olesya: Dziękuję i też zapraszam wszystkich na te zawody. Przyjeżdżajcie do pięknej Gdyni!